پروردگار،یک کلمه اما نه یک کلمه ی ساده ، نامی است که برای به زبان آوردنش به شهامت نیاز است .گاهی در زندگی به تصاویر و صدا هایی دقت می کنیم که به ما درس زندگی می دهد.
صدای بارش باران،همان صدایی که با تک تک صدای قطره هایش به ما چگونه زندگی کردن را می آموزد.
آسمان،آسمانی که با هر یک از ابر هایش تضاویر زندگی را به ما نشان می دهد و با خنده هایش رعد و برق می زند.
باد،زمانی که بوی باد به مشام میرسد ذهنمان را به آن خطاب میدهیم و غرق صدای زوزه ی باد می شویم می شویم.همان بادی که درختان را به رقص در می آورد .
درست است این ها همه زیبا هستند .اما،همه ی این ها خلقت های کسی نیستند جزء خداوند متعال.خداوند که با اراده کردنش در عرض یک ثانیه زمین را نگه می دارد و زندگی مارا به اتمام می رساند.
منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربتست و بشکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو میرود ممد حیاتست و چون برمی آید مفرح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب .
گاهی در زندگی هنگام گفت وگو های بزرگتر ها بعضی موقع ها میبینیم که نفوس بدی به بعضی اقوام کشورمان میزنیم در حالی که همه ی ما از یک خون و از خاک هستیم.
همه ی ما از یک وطن هستیم و همه ی ما ایرانی و آریایی هستیم.
همه ی ما از یک خاکی هستیم که خداوند اجداد بسیار قدیمی ما که میلیارد ها قرن پیش از ما زندگی می کردند را از آن تشکیل داده.
همه از یک خون هستیم همه از خون قرمز روی پرچم کشور هستیم که حاصل از تلاش و شهادت شهیدان ایرانی که برای محافظت از وطن ریخته شده است.
وقتی که بعضی از افراد، اقوام کرد و لر و آذری و ..را مورد تمسخر قرار می دهند به این فکر نمی کنند که برای مثال
اقوام آذری بودند که نگذاشتند مغول ها قسمتی از کشورمان ایران که اقوام آذری در آنجا زندگی می کردند را به امپراطوری خود قرار دهند. همچنین همان کرد ها بودند که مثل شیر از کشورمان در مقابل ارتش عراق جان فدا کردند و کشورمان را نجات دادند
و همچنین لر ها و همان اقوام جنوب کشور که در خرمشهر از کشور دفاع کردند.
گاهی از مورد مسخره قرار دادن بعضی شهرها هم می شنویم ولی نمی دانیم که مردم آن شهر چقدر مهمان نواز و خوش رفتار هستند.
پس حالا باید فکر کنیم که به هموطن خود نفوس بد زدن اصلا درست نیست زیرا با آن در زیر پرچم سه رنگ ایران زندگی می کنیم.
در این دنیا هر کاری که انجام دهی عکس العملی دارد .پس سعی کنیم که عمل هایمان را به خوبی انجام دهیم . یعنی کار هایمان را با خوبی به سرانجام برسانیم که در جوابش رفتار خوبی بگیریم ولی اگر کاری را با بدی به سرانجام برسانیم یعنی با کسی بد رفتار کنیم در جوابش رفتار بدی هم خواهیم گرفت.
پس سعی کنیم در این دنیا با همه رفتار خوبی داشته باشیم.
کره ای که ما آن زندگی می می کنیم یه قسمت خیلی کوچک از این دنیای بزرگ است .
وقتی کی میگوییم دنیا خیلی کوچک است ،دنیا کوچک نیست ما آدمک های متحرک هستیم که در زمان کوچکی از این دنیای بزرگ همه مان از این دنیا خواهیم رفت وبه یک دنیای زیباتر قدم خواهیم گذاشت ولی خوش به حال انسانی که با قدمی بهتر از قدم هایی که در زندگی اش گذاشته باشدبه آن دنیا برود.
این یعنی اینکه سعی کنیم که در این دنیا تا جایی که می توانیم به همه خوبی کنیم .
تا حالا فکر کردید که بهشت و جهنم یعنی چه ؟
بهشت یعنی اینکه وقتی از دنیا رفتی همه برایت رحمت بفرستند و نه لعنت ؛ و جهنم اینکه همیشه برایت آرزوی عذاب در آن دنیا را بکنند و برایت لعنت بفرستند .
این است رسم این دنیا و دنیای آخرت
در سفر بی پایان گاهی به صخره هایی بر خورد می کنیم که قایق ما را غرق می کند.در این موقع تنها چیزی که به ما کمک می کند جلیقه ی نجات است .
هر وقت در زندگی دچار همیچین اتفاقی شدیم باید از آن جلیقه استفاده کنید ولی یادمان باشد که همیشه این جلیقه به ما کمک نمی کند . یعنی در روز قیامت.
گاهی رفتار هایی میکنیم که دیگران را اذیت می کند ولی خودمان متوجه این موضوع نمی شویم .
و حتی وقتی کسی این رفتار را برای ما انجام می دهد خود نیز ناراحت شده و از آن می خواهیم که رفتارش را تصحیح کند در حالی که خود هنوز اصلاح نشده ایم پس سعی کنیم رفتار خودمان را بشناسیم
درباره این سایت